Sto lat temu, 22 stycznia 1921 roku, urodził się poeta Krzysztof Kamil Baczyński.
Był to najwybitniejszy poeta swojego pokolenia. Pochodził z patriotycznej, żołnierskiej i inteligenckiej rodziny. Był uczniem Liceum im. Stefana Batorego, uczęszczał do jednej klasy z „Zośką”, „Rudym” i „Alkiem" – bohaterami „Kamieni na szaniec”. Przynależał do słynnej 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarnia”. Był podchorążym Armii Krajowej, służył w dwóch harcerskich batalionach, które zapisały się złotymi zgłoskami w historii powstania: „Zośka” oraz „Parasol”.
Baczyński wydał 4 tomiki wierszy – wszystkie w czasie okupacji. Współpracował z podziemnymi czasopismami literackimi: pismem „Płomienie” i miesięcznikiem „Droga”.
Wystawa plenerowa prezentuje rękopis tomu „W żalu najczystszym”, który poeta przygotował dla swojej żony Barbary Baczyńskiej, z domu Drapczyńskiej i podarował jej w dniu ich ślubu. Oprócz wierszy tomik zawiera dedykację i motto zaczerpnięte z Norwida, a niemal każdy tekst zamyka akwarelowa winietka.
Wystawę można oglądać do końca kwietnia 2021 roku.
