Czy przedsiębiorcy z Oleśnicy i powiatu oleśnickiego kupią ten pomysł?

Jana Bronś w 08.10.2010: „…naszej przedsiębiorczości nie trzeba tworzenia specjalnych „parków”, oleśniczanie chcący prowadzić samodzielną działalność gospodarczą radzą sobie świetnie sami.”

Kocham pana, panie Krzysztofie!

Przeglądając powyższe zdjęcia, można dostrzec tylko dwie osoby w maseczkach. Z korespondencji WSSE Wrocław: "zgodnie z obowiązującym przepisem prawnym do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania przy pomocy odzieży lub jej część, maski, maseczki ust i nosa. Sprawy te reguluje § 24 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz. U. poz. 1356, ze zm.). Niemniej jednak zgodnie z ust. 3 ww. § 24 obowiązku tego nie stosuje się m.in. w przypadku osoby wykonującej czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w budynkach, zakładach, obiektach, placówkach i targowiskach (straganach), o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c i d, z wyjątkiem osoby wykonującej bezpośrednią obsługę interesantów lub klientów w czasie jej wykonywania."

To była żenada. Koleś prowadzący nie wiedział co mówi, kompletnie nie czuje tematu, a szukanie recepty na sukces we wzajemnej reklamie i wymianie kontaktów większość z nas zbyła śmiechem. Popis dała wiceburmistrzówka. Totalny nieogar. Szkoda czasu.

Dla kogo ten pomysł.

Komentarz zablokowany

Wywody Krzysztofa K.robią się coraz dłuższe?!

Do tego przypomnę w jak lekceważący sposób publicznie odniósł się pan Jan Bronś, Burmistrz Miasta Oleśnicy, do Wiesława Kiryka: „Laury to piękna rzecz, ale więdną z czasem...” („Panorama Oleśnicka” nr 1217 z 23-29.01.2008). Jakże inaczej wypowiadał się J. Bronś w czasie Memoriału Wiesława Kiryka. Wiele lat za późno. Co to ma do tematu? Wiesław Kiryk przedstawiał jak kompletne powinny być obiekty sportowo-rekreacyjne w Oleśnicy. Z obiektem o charakterze hotelowo-konferencyjno-gastronomicznym. Jednym z elementów integracji załóg w przedsiębiorstwach są kilkudniowe pobyty o charakterze sportowo-rekreacyjnym. Organizowanie konferencji specjalistycznych, branżowych też sytuuje się w obiektach, oferujących rekreację, odnowę biologiczną i możliwość przeprowadzenia konferencji. Cyklicznie organizowane spotkania przedsiębiorców nakręcają lokalną koniunkturę, wspierając tym wiele gałęzi życia społecznego. Oleśnica zaprzepaściła to. Teraz próbują zaproponować coś siermiężnego, jakby cofnęli się do poziomu przedszkola. Rabaty, naklejki, fajne szkolenia, idealny program? To aż mdli. Oleśnicy potrzeba stałej, poważnej galerii wystawienniczej lokalnego produktu, współpracy na zasadzie wzajemności wszystkich. To sugerowałem, przedstawiałem konkretne przykłady i możliwości, ale wówczas zarówno Jan Bronś, jak i Zdzisława Jakimiec mnie wyśmiewali. Jan Bronś, uczestnicząc w gremiach międzynarodowych nie uczynił NIC dla miasta i jego przedsiębiorców. Zmarnował niepowtarzalną okazję. A Maciej Pilarski? Teraz ponownie się tylko ośmiesza. Jest to tak dziecinne. Tak samo jak się skompromitował podczas organizowania oleśnickiego spotkania międzynarodowej młodzieży podczas Światowych Dni Młodzieży we Wrocławiu. Blamaż był, gdy na miejskim stadionie usłyszano niemiecki utwór, będący zakazanym w Niemczech.

Przedsiębiorcy weźcie przykład z Pana Pilarskiego, a zlecenia z Urzędu Miasta popłyną szerokim strukienem. Jak to zrobić? Ha! Pan Maciej nie powiedział?

- naklejka oznaczać będzie dla przedsiębiorcy ? -POPIERAM BRONSIA sercem i duszą i kasą? - żle kojarzy się ta akcja, gdy UM chce organizować marketing przedsiębiorcom, na bank będą chcieli, aby przedsiębiorcy sponsorowali wszystkie akcje UM? - sponsor musi być a kasy potrzeba dużo!

Dziwię się przedsiębiorcy z krwi i kości jakim jest Pan Kunaj, że się wdaje w dyskusje z "przedsiębiorcą" pokroju Pilarskiego. Nie ta liga, nie ten poziom.

Paprotka prowadziła własną firmę, a Maciuś jeszcze prowadzi. Raczej z marnymi efektami. Ludzie , którzy nie potrafili pomóc sobie próbują próbują wmówić przedsiębiorca , że im pomogą. Tylko paprotki mogą w to uwierzyć.

Myślę że wpadł na pomysł bycia rzecznikiem przedsiębiorców oleśnickich a przy tym utworzyć bazę swoich przyszłych klientów (taką bazę można sprzedać za fajną kasę) a usługi w ramach tej promocji wykonywałaby firma reklamowa pan S np ulotki promocyjne z rabatami i itp? Można i tak, jeśli chodzi o działalność prowadzoną przez tego pana dla niego to pewna strategia i być może duża rozpoznawalność.To przypomina kolejną z wielu akcji promowania firm oleśnickich.Takich akcji było sporo i przynosiły wielu przedsiębiorcom dodatkowe koszty a nie potencjalne zyski.Działania marketingowe to jeden z elementów prowadzenia działalności ale niestety to nie rozwiąże wielu złożonych kwestii prowadzenia DG.

Ten pan od firmy reklamowej ma darmową reklamę organizowaną przez Urząd miejski? Ile zapłacił za salę?

Trzeba przyznać Krzysztofowi rację i tym razem, Bronś budując niewymiarowe obiekty działał na szkodę Oleśnicy, w ten sposób nie dał szansy temu miastu na duży sukces. To niebywałe, że decyzje o budowie bublowatych obiektów ( basen, lodowisko, sala)sportowych mogł podejmować jednoosobowo nie licząc sie z innymi opiniami? Czy to nie św.p. pan Kiryk nazwal salę przy sp.3 kurnikiem kiedy zobaczył projekt?

Boli was wielki Maciek Pilarski ?

Pytanie ile Macisuś z tego prowizji bierze?

Czy Pan nigdy nie śpi?

Autokorekta: Jeżeli kierowniczka Sekcji Komunikacji Społecznej używa takiego określenia: "fajne panele szkoleniowe", to nie ma nic do powiedzenia. Jeżeli doświadczony przedsiębiorca sugeruje wprowadzenie programu lojalnościowego, a Maciej Pilarskie: "nie na tym etapie", to ten drugi też nie ma nic konkretnego do zaproponowania, bo nie ma wiedzy i doświadczenia, co sam swoimi reakcjami potwierdza, a do tego, gdy Grzegorz Żyła określa coś podobnego w sposób stanowych: "Program jest idealny" (jak może być coś idealnego?), to całość nie jest warta funta kłaków. A M. Pilarski, gdyby miał to, co jemu brakuje, to nie powiedziałby tego, co powiedział. Ba, zaaprobowałby, gdyby wiedział jak coś takiego zadziałało chociażby w Saksonii. To już chyba kilkanaście lat minęło, gdy w Oleśnicy proponowałem, by samorząd z burmistrzem na czele wyszli do lokalnych przedsiębiorców z propozycją współtworzenia wzajemnego marketingu, wzajemnej promocji i wymiany informacji. Jako, że miałem i mam wiedzę oraz doświadczenie krajowe oraz międzynarodowe w tym zakresie mogłem służyć wiedzą, kontaktami, doświadczeniem. I to bez żadnych procentów, lecz z konkretnym wsparciem - jedni drugich na rynku lokalnym, w Polsce i w Europie. Przez ponad 20 lat nic nie uczyniono. A możliwości były duże. Ba, coś nawet powstało, ale tylko raz i nikt tego nie podjął. Jan Bronś stał na stanowisku, że przedsiębiorcy mają działać sami sobie. Kompletnie nie rozumiał współczesnych wyzwań. I gdy przedsiębiorcy niemieccy pytali o kolejne edycje konferencji w oleśnickim Zamku - odpowiadałem, przedstawiając niechęć lokalnych władz. Była też możliwość z Europa Forum. To w pierwszych latach istnienia Forum. Nie skorzystano. Ha, kilka lat temu Adam Horbacz deklarował, że doprowadzi do spotkania EF w Oleśnicy. Na deklaracji się skończyło. Gdy w minionych dekadach Jan Bronś podróżował na międzynarodowe konferencje - stawiałem pytania: co w ich trakcie zrobił dla lokalnego biznesu, jakie nawiązał kontakty? Nie było odpowiedzi. Radni też milczeli. A gdyby wówczas istniała taka współpraca, jaką sugerowałem - Jan Bronś przyjeżdżałby z teczką pełną propozycji dla lokalnego biznesu. Zmarnował niebywałe okazje. I za to powinien był wylecieć z ratusza. To, co opisuje powyższy tekst jest śmieszne i wręcz żałosne. Oczywiście, określenia te nie dotyczą tekstu.

WRZESIEŃ 2009 Czy rzeczywiście Oleśnica jest miastem niewykorzystanych szans? Przed wielu laty proponowałem, by trzy podmioty - Miasto Oleśnica, Gmina Oleśnica i Gmina Dobroszyce utworzyły spółkę, czy inny podmiot mogący wchodzić w układy z kolejnymi podmiotami dla utworzenia Parku Przemysłowo-Rzemieślniczego na terenach leżących blisko trasy Wrocław-Warszawa i linii kolejowej. Wówczas były dogodne warunki: - w Polsce nie były tak upowszechnione strefy przemysłowe - zachodnie podmioty powoli przymierzały się do inwestowania w Polsce - można było wskoczyć w ich rytm. Dzisiaj Oleśnica czerpałaby z tego strumienia dochodów. Za to jest jakiś śmieszny kawałek jako Wałbrzyska Strefa Gospodarcza. Jakimi racjonalnymi przesłankami będą się kierować firmy, które tam zainwestują? Zwłaszcza w dobie kryzysu, gdy trzeba optymalizować organizację produkcji, logistykę. W ostatnich latach dużo podróżowałem po Polsce, widząc, że tego typu rozwiązania zdawały egzamin. Mniej więcej w tym samym czasie proponowałem nawiązanie kontaktów z miastem Deggendorf z Dolnej Bawarii. Widziałem w tym pewną symbolikę i podobieństwa - Dolny Śląsk i Dolna Bawaria - przeplatanie się epizodów z historii. Deggendorf i jego okolice prężnie, wzorcowo przez te lata się rozwijał. O Oleśnicy nie mogę tego samego napisać. Można było czerpać z tego - handel, przemysł. Wówczas usłyszałem, że Oleśnica nie jest jeszcze gotowa na tego typu kontakty. Później Oleśnica nawiązała kontakty z miastem Walendorff. Odebrałem to pozytywnie - zawsze to krok do przodu. Pojawiły się kontakty z przedsiębiorcami. Gdy po latach jeden z przedsiębiorców niemieckich dzwonił do mnie i pytał czemu te kontakty przedsiębiorców nie są kontynuowane. Nie mogłem mu odpowiedzieć, bo za nie nie odpowiadałem. On ze swoimi partnerami zwrócił się w innych kierunkach. Miałem też inną ciekawą rozmowę (to już w bieżącym roku) - kontaktując się z jedną z poważniejszych grup przemysłowych, jeden z rozmówców, poprawną polszczyzną pytał mnie o … muzeum w Zamku, pytał, czy w tym zamku organizowane są konferencje przemysłowe, gospodarcze. Usłyszał to, co jest faktycznie. Tamten czas był też okresem, gdy to pomogłem nawiązać kontakt między Bierutowem a Bernstadtem. Chyba udanie je kontynuują. Też w tamtym okresie pojawiła się okazja nawiązania współpracy z bliskim, przemysłowym partnerem - okręg Kamentz zwrócił się z propozycją podjęcia współpracy, nawiązania partnerstwa między Powiatem Oleśnickim a Okręgiem Kamentz. Wówczas też chodziło o wspólne wykorzystanie środków unijnych. Niestety - nie było pozytywnego odzewu ze strony polskiej. Przynajmniej ja nic o tym nie wiem, chociaż wielokrotnie zwracałem się o podjęcie decyzji. Potem grupa mieszkańców Oleśnicy dość intensywnie utrzymywała kontakty z holenderską miejscowością Appelndorn. Pamiętam, iż były wizyty i w szkołach, a i nawet przyjeżdżali przedsiębiorcy. Niestety i tego chyba nie podtrzymano, nie przełożono na partnerstwo bliższe. A miejscowość jest bardzo interesująca. Ten kontakt mógłby zaowocować inwestycjami, może drobnymi, ale jednak inwestycjami Holendrów, poszukujących w Europie miejsca dla siebie. Ostatnio poznawałem ich w różnych częściach Polski. Z tym przypadkiem wiąże się też kwestia orkiestry. Oni, Holendrzy, pokazali nam, że można mieć miejską orkiestrę. A w Oleśnicy mamy tradycje. Tylko nie mamy tradycji pamiętania o historii. Mamy talenty, ale czy potrafimy z nich czerpać i je promować dla nich i dla siebie? I tu się nasuwa kwestia muzeum, którego władze miejskie nie chcą, a które, gdyby funkcjonowało w Zamku i byłoby instytucją multimedialną, organizującą zjazdy, konferencje (chociażby biorąc przykład z mieszkańców Giszowca („Czarny Ogród” Małgorzaty Szejnert), czy … Miśni), a tym samym być placówką dochodową i nie byłoby paranoi – jeżeli chcesz poznać przeszłość ziemi oleśnickiej – jedź do … Głogowa. Jestem przekonany, iż podjęcie i rzetelne podtrzymywanie oraz konkretne, profesjonalne rozwijanie tych kontaktów doprowadziłoby do wzrostu znaczenia miasta. Dwa lata temu spotkałem się z moim znajomym – Adam Jeske (członek Zarządu Polskiego Związku Pływackiego) ubolewał nad faktem wybudowania w Oleśnicy pływalni o krótszych parametrach. Chociaż były środki pomocowe z PZP. Oczywiście byłby problem – jak pogodzić zadania zawodnicze i rekreacyjne. Nie, nie byłoby problemu, bo i tak bywa tak, że część torów jest wyłączonych pod naukę pływania. Byłyby wyłączone dla trenujących zawodników. A zgrupowania, to zostawione pieniądze. Gdzie? Tak, wówczas pomyślałoby się o bazie hotelowej w bezpośredniej bliskości. Niestety tego nie ma i gdy coraz więcej okolicznych miejscowości będzie miało swoje pływalnie – odwiedzających będzie ubywać. Szkoda też, że Turniej Pomocy Dzieciom z 1994 roku nie przybrał formy stałej. Do dzisiaj niektórzy pracownicy Konsulatu RFN wspominają tamte czasy z rozrzewnieniem. Później powstało Polsko-Niemieckie Stowarzyszenie Przedsiębiorców EUROPA FORUM (w jej sekretariacie pracuje mieszkanka Oleśnicy), gdyby turniej był kontynuowany (był znakomitą zabawą) – dzisiaj uczestniczyliby w nim przedsiębiorcy z EF. Po moich sugestiach przedstawiciele Oleśnicy pojawiali się czasami, ale nie było kontynuacji i przełożenia na właśnie kontakty sportowo-kulturalne w Oleśnicy, które najlepiej zachęcają, budują przyjazne nastawienie. Jak tu nie gdybać – wszak, gdyby wykorzystano minione szanse – dzisiaj nie byłoby wątpliwości, czy oferować swoje możliwości organizatorom EURO 2012. Sami by nam to zaproponowali. Zaproponowaliby Oleśnicy znanej na tak wielu polach działalności. Co stawałoby się magnesem przyciągającym… Biznesmenom dobrze byłoby mieszkać tu, gdzie blisko i do biznesu, konferencji, rekreacji, sportu i kultury. Gdyby to wszystko się ułożyło – koniunktura miejscowego handlu i usług pięłaby się w górę, a obciążenia podatkowe chyba by wówczas nie rosły.

GOSPODARKA 04.10.2010 Krzysztof Kowalski: Dlaczego w minionych latach nie powstała trójstronna strefa gospodarcza z udziałem Miasta Oleśnicy, Gminy Oleśnica, Gminy Dobroszyce - w tamtych latach, gdy byłem bliżej szefów wspomnianych jednostek - taką koncepcję przedstawiałem. Wówczas był najlepszy czas na pozyskiwanie inwestorów - małych i średnich - "skrojonych" na miarę Oleśnicy. W Miśni, Wiedniu, Berlinie, Warszawie, Poznaniu widziałem jak mniejsze miejscowości wykorzystywały tamten czas. Nie było nikogo z Oleśnicy. Dlaczego? Dlaczego w Oleśnicy nie powstał tak zwany park rzemiosła, małej przedsiębiorczości? To unowocześniłoby infrastrukturę miasta i logistykę, a dzisiaj nie byłoby problemów z handlowcami na oleśnickich targach. Dlaczego nie stanie Pan między handlującymi przy ul. Skłodowskiej i nie wysłucha ich bezpośrednio? Zyskałby Pan bardzo wiele. Dlaczego jest zgoda na słabą, albo nieistniejącą współpracę małych i średnich przedsiębiorstw w Oleśnicy? Przed laty były jakieś próby tworzenia stowarzyszenia, ale zabrakło im ikry i wytrwałości. Dzisiaj pytają mnie przedsiębiorcy niemieccy o tamtą inicjatywę. Odpowiadam, że mnie tu nie słuchają, pomagam gdzieś Polsce. Dlaczego nie ma tak - my wspólnie na zewnątrz, a tu każdy każdemu pomocą dla dobra przyszłości miasta. Dlaczego nie powstało konsorcjum miasta, banku i może jeszcze jakiegoś przedsiębiorstwa w celu wybudowania parkingu wielopoziomowego w okolicach rynku? Odwiedzam prawie bliźniacze miasto - tam mają parkingi podziemne, pod rynkiem. Tu śmiało mógłby powstać wielopoziomowy. Dawałby stały dochód budżetowi miasta. 08.10.2010 Burmistrz Jan Bronś: Pozwoli Pan, że nie będę wypowiadał się za wójtów Gminy Dobroszyce i Oleśnicy; są samodzielni, mają swoich wyborców i realizują własne programy wyborcze. Oleśnica w zakresie pozyskiwania małych i średnich przedsiębiorców doskonale wykorzystała – ja Pan to ujął – swój czas. Może Pan o tym również nie wie, ale uzyskaliśmy 6 miejsce w Polsce wśród gmin do 50 tys. mieszkańców w rankingu organizowanym przez miesięcznik FORBES Najatrakcyjniejszych Miast Dla Biznesu. Miasta w rankingu otrzymują punkty za każdą spółkę zgłoszoną do KRS, za obecność w mieście tzw. Diamentu Forbesa (firm o wysokiej rentowności, braku zadłużenia, wysokiej płynności finansowej, w Oleśnicy jest 5 takich diamentów), punkty są odejmowane za każdą zgłoszoną upadłość w mieście. Dane do rankingu zbiera Centralny Ośrodek Informacji Gospodarczej. Jak Pan widzi – naszej przedsiębiorczości nie trzeba tworzenia specjalnych „parków”, oleśniczanie chcący prowadzić samodzielną działalność gospodarczą radzą sobie świetnie sami. Zachęca mnie Pan do rozmów z handlującymi na ul. Skłodowskiej. Szanowny Panie, czynię to od lat, stąd moja pomoc Stowarzyszeniu Jarmark, które powołali właśnie przedsiębiorcy z tamtego targowiska, żeby własnymi siłami stworzyć sobie godne miejsca pracy i miejsca handlu na normalnym poziomie. W tym kontekście znów z gruntu fałszywa jest Pana wypowiedź o słabej współpracy przedsiębiorców pomiędzy sobą, jak widać nie trzeba im ani Pana, ani mnie, żeby samodzielnie prowadzić biznes. A jeśli inni przedsiębiorcy nie chcą się stowarzyszać – ani Pan, ani ja nie zmusimy ich do tego, w Polsce, przypomnę Panu, konstytucyjnie gwarantowania jest wolność zrzeszania się. I śmiało mogę powiedzieć – o to chodzi. Władza, ani zresztą przysłowiowy Pan Kowalski, nie powinni wyznaczać obszarów aktywności społecznej czy zawodowej, nie taka jest ich rola. Pyta Pan bardzo stanowczo, w tak ulubionej przez Pana formie ciężkiego zarzutu, dlaczego Miasto nie weszło w konsorcjum z bankiem i przedsiębiorcą w celu budowy parkingu wielopoziomowego. Otóż Miasto nie może zajmować się działalnością komercyjną, bowiem ma ustawowo ograniczone role, w jakich może występować. I choć Pan w licznych swych wypowiedziach widziałby rolę władzy w miejscach, które Pan uważa za słuszne, to jednak twórcy samorządu i prawodawcy postawili na subsydiarność i ściśle określone zadania własne gmin i ścisłe formy, w jakich mogą być realizowane. Nie wykluczam w przyszłości realizacji zadań w formie partnerstwa publiczno-prywatnego, w tym właśnie budowy parkingu wielopoziomowego z minigalerią sklepów w parterze, nie będzie to jednak konsorcjum, o którym Pan pisze, bo na taką formę działania gmin nie pozwala ani ustawa o finansach publicznych, ani ustawa o gospodarce komunalnej. 08.10.2010 Krzysztof Kowalski: Jest to zrozumiałe i nie oczekiwałem Pana opinii o motywach ówczesnych wójtów. Wówczas, może Pan pamięta, współpracowałem z Andrzejem Proszkowskim bardzo intensywnie i z korzyścią dla Gminy Oleśnica, a w latach późniejszych i dla Miasta Oleśnica. To wówczas narodziła się współpraca Gminy Oleśnica z Hrudimem (autokorekta KK: Chrudimem), to wówczas były pamiętne turnieje z udziałem reprezentacji Konsulatu Niemiec, a także kontakty z Saksonią, co zaowocowało powstaniem Saksońskiego Biura Współpracy Gospodarczej we Wrocławiu. Dzięki temu MOKiS otrzymał duży stół konferencyjny z kilkunastoma krzesłami. Może jeszcze stoi w pomieszczeniach przy ul. Reja. Początkowo prowadziliśmy rozmowy, by SKWG zaistniało w Oleśnicy. Właśnie w tamtym okresie proponowałem utworzenie przez trzy samorządy jednej strefy. W tamtym czasie postrzegałem Panów jako bliskich partnerów i wydawało mi się naturalnym, by trzej mogli utworzyć strefę. Zwłaszcza, że wówczas był to dobry czas. Przedkładałem takie sugestie, ale, że jestem zawsze lojalnym wobec partnerów – mogłem przedstawiać moje koncepcje wobec jednego. Szkoda, że nie poszło to dalej. Cóż, nie należy zatrzymywać się nad rozlanym mlekiem. Panie Burmistrzu, pozwoli Pan, iż w kwestii wykorzystania swojego czasu będę odmiennego zdania. Za tym przemawia chociażby ilość małych i średnich przedsiębiorstw w Oleśnicy. Także ocena aktywności oleśnickiego środowiska przez Dolnośląską Agencję Rozwoju Gospodarczego, a także przez tych niemieckich przedsiębiorców, którzy kiedyś byli w Oleśnicy, a potem do mnie dzwonili i pytali się o te inicjatywy, które były, ale „wymarły”. Całkiem możliwe, że wina leży też po stronie małej aktywności oleśnickich przedsiębiorców, którzy nie podtrzymywali kontaktów. Myślę też, że wówczas była potrzeba utworzenia czegoś w rodzaju „inkubatora przedsiębiorczości”, ukierunkowanego na młodych, dynamicznych i im dać kontakt z Niemcami, DARR, TWG, czy Europa Forum, gdzie wprowadziłem przedstawicieli oleśnickiego samorządu i potem ci sami zrezygnowali z mojej pomocy. Natomiast Strzelce Opolskie i inne miejscowości skrzętnie z tego korzystały. Przedsiębiorcy, mając wsparcie lokalnych władz nawiązywali kooperacje, zwiększali swoje zakłady, a w tych miejscowościach zaczęli pojawiać się zagraniczni inwestorzy. Panie Burmistrzu, z jednej strony i mnie cieszy, że Oleśnica jest w tabeli FORBES obok numeru 9. I z pewnością ten fakt wykorzystuje Pan w obcojęzycznych informatorach o Oleśnicy. Natomiast, gdy patrzę na Namysłów, Kluczbork i na inne miejscowości z Polski, gdzie rzeczywiście widać kapitał, ale tych miast w tabeli FORBES przed Oleśnicą nie ma, to zastanawiam się nad obrazem, jaki daje to zestawienie. Tworzenie parku przedsiębiorczości, to nie tylko element pomagania lokalnym przedsiębiorcom, ale i uporządkowanie infrastruktury miasta, znakomita zachęta dla podmiotów szukających miejsc do inwestowania. Zapewne, tak jak ja, oglądał Pan tego rodzaju obszary w zachodnich miejscowościach. A i w Polsce można je spotkać. Nie należy ich stawiać na równi ze specjalną strefą ekonomiczną. Tego typu struktury odciążają miasto, mieszkańcom czynią życie przyjemniejszym, a przedsiębiorcą łatwość wzajemnych, kooperacyjnych kontaktów, co ich z kolei uatrakcyjnia wobec potencjalnych odbiorców, a to daje kolejny element skutecznej promocji miasta. I nie rzecz w tym, że ktoś sobie świetnie radzi sam, ale o to w takim organizmie jakim jest miasto było coś w rodzaju symbiozy – przedsiębiorcy i samorząd – wzajemne wsparcie i wzajemny rozwój. Ty się bogacisz, bogaci się miasto oraz jego mieszkańcy i odwrotnie. Kwestia handlujących przy ul. Skłodowskiej. Poruszyłem ją po wysłuchaniu żali oleśniczan tam handlujących. Zgadzam się z Panem, że handel powinno realizować się w warunkach godnych dla obu stron. Co do tego nie ma dyskusji. Tu rzecz dotyczyła formy, czyli handlujący drastyczną podwyżkę opłat targowych odebrali jako fiskalną presję na nich. Oni poczuli się jako narzędzie rozgrywki między Ratuszem a właścicielem terenu. To ich najbardziej zabolało. Tu, niestety ma Pan rację – nikogo za uszy nie wyciągniemy. Ale, może, gdyby zaistniało coś na wzór inkubatora przedsiębiorczości, uczącego młodych aktywności, elastyczności, wszechstronności działania – utworzyliby nowe pokolenie, nową jakość działania. Sam Pan wie, że niektórzy w Oleśnicy zatrzymali się w rozwoju, inni ustąpili miejsca przybyszom z innych miast. Tak, „władza, ani zresztą przysłowiowy Pan Kowalski, nie powinni wyznaczać obszarów aktywności społecznej czy zawodowej”, czyli nakładać sztywnych ram, zmuszać. Zgoda, ale może stymulować, kreować pewne kierunki działań przy ścisłej współpracy, będące dobre dla mieszkańców, dla miasta i tak postrzegam rolę władzy samorządowej. Parking wielopoziomowy. Widzę, że postrzegamy problem praktycznie tak samo. Tylko, że Pan zastosował nazewnictwo właściwe i zgodne z prawem. W tym zakresie dysponuje Pan większą wiedzą. W tym punkcie oparłem się na informacjach o przedsięwzięciach niektórych miast, gdzie miasto wchodziło z aportem w postaci gruntu, a prywatne podmioty z kapitałem. Przyznam, iż ta informacja: „Nie wykluczam w przyszłości realizacji zadań w formie partnerstwa publiczno-prywatnego, w tym właśnie budowy parkingu wielopoziomowego z minigalerią sklepów w parterze” dała mi impuls optymizmu.

Jeżeli kierowniczka Sekcji Komunikacji Społecznej używa takiego określenia: "fajne panele szkoleniowe", to nie ma nic do powiedzenia. Jeżeli doświadczony przedsiębiorca sugeruje wprowadzenie programu lojalnościowego, a Maciej Pilarskie: "nie na tym etapie", to ten drugi też nie ma nic konkretnego do zaproponowania, bo nie ma wiedzy i doświadczenia. Dlatego tak powiedział. Zaaprobowałby, gdyby wiedział jak coś takiego zadziałało chociażby w Saksonii. To już chyba kilkanaście lat minęło, gdy w Oleśnicy proponowałem, by samorząd z burmistrzem na czele wyszli do lokalnych przedsiębiorców z propozycją współtworzenia wzajemnego marketingu, wzajemnej promocji i wymiany informacji. Jako, że miałem i mam wiedzę oraz doświadczenie krajowe oraz międzynarodowe w tym zakresie mogłem służyć wiedzą, kontaktami, doświadczeniem. I to bez żadnych procentów, lecz z konkretnym wsparciem - jedni drugich na rynku lokalnym, w Polsce i w Europie. Przez ponad 20 lat nic nie uczyniono. A możliwości były duże. Ba, coś nawet powstało, ale tylko raz i nikt tego nie podjął. Jan Bronś stał na stanowisku, że przedsiębiorcy mają działać sami sobie. Kompletnie nie rozumiał współczesnych wyzwań. I gdy przedsiębiorcy niemieccy pytali o kolejne edycje konferencji w oleśnickim Zamku - odpowiadałem, przedstawiając niechęć lokalnych władz. Była też możliwość z Europa Forum. To w pierwszych latach istnienia Forum. Nie skorzystano. Ha, kilka lat temu Adam Horbacz deklarował, że doprowadzi do spotkania EF w Oleśnicy. Na deklaracji się skończyło. Gdy w minionych dekadach Jan Bronś podróżował na międzynarodowe konferencje - stawiałem pytania: co w ich trakcie zrobił dla lokalnego biznesu, jakie nawiązał kontakty? Nie było odpowiedzi. Radni też milczeli. A gdyby wówczas istniała taka współpraca, jaką sugerowałem - Jan Bronś przyjeżdżałby z teczką pełną propozycji dla lokalnego biznesu. Zmarnował niebywałe okazje. I za to powinien był wylecieć z ratusza. To, co opisuje powyższy tekst jest śmieszne i wręcz żałosne. Oczywiście, określenia te nie dotyczą tekstu.

Maciuś ty to zachłanny jesteś ,taki kiedyś byłeś dobrym człowiekiem chodziłeś do kościoła co tydzień a teraz Bronś musi cię utrzymywać za kampanię wyborczą dziadostwo odstawiasz oklepane to co tam robicie takie karty to możesz po wioskach ludziom wciskać a nie nam mieszkańcom za długo siedziałeś w tym bierutowie przesłałeś dwa lata

Pamiętam jak Andrzej Sowa przedstawiał Pilarskiego jako swojego najlepszego przyjaciela. Wszystko na ten temat.

Paprotki nawilżane sprzedawać z rabatem 1 procent!

Od 10 lat tworzono takoe bazy i nic z tego nie wyniklo. To nie pomoc. Lokalni znaja sie i stalym klientom daja rabaty. Ten program to wyszukiwarka zsmiast ksiazki telefonicznej z tym ze przedsiebiorca z gory wie, ze zarobi mniej i na obrot to sie nie przelozy. Ratusz moze pomoc tworzac strategie rozwoju dla miasta i obnizajac podatki lokalne. Brak pomyslu jak widac

Utopia, pierniczenie i szukanie kasy przez Pilarskiego.

Pozyska pan klientów na 1 procent rabatu... Kabaret jakich mało.

Sarna był ?

Jak zwykle pokaźne grono ujadaczy pesymizujących. Nie macie życia, macie Internet.