Oleśnicki wątek historyczny w komunikacie Ambasady Republiki Czeskiej

Ambasada Republiki Czeskiej opublikowała dziś następującą informację:

Czy wiecie, że...

Dzisiaj przypominamy sobie 600 rocznicę urodzenia czeskiego króla (w latach 1458 - 1471) Jerzego z Podiebradów, autora odrzuconego przez ówczesnych władców Europy projektu tzw. Ligi Pokoju, poprzedniczki ONZ.

Po śmierci króla potomkowie Jerzego z Podiebradów objęli władzę nad Księstwem Oleśnickim (1495-1647), Hrabstwem Kłodzkim oraz Księstwem Ziębickim. W czasach panowania Podiebradów przede wszystkim miasto Oleśnica przeżywało rozkwit, czego przejawem była renesansowa przebudowa zamku, rozwój umocnień, wzniesienie nowych świątyń, budowa gimnazjum, biblioteki i drukarni.

Liga pokoju

Celem projektu było zaprowadzenie pokoju w świecie chrześcijańskim, wskazując na zagrożenie ze strony tureckiej i przywołując klęskę Konstantynopola. Do Związku mieli należeć władcy Francji, Niemiec, Włoch oraz Hiszpanii, przy czym istniała możliwość przyjęcia nowych członków.

Zgromadzenie, będące głównym organem Związku, miało składać się z pełnomocników władców go tworzących, zaś jego siedziba miała zmieniać się co 5 lat, tak by obradowało ono we wszystkich państwach wchodzących w skład Związku. Zgodnie z projektem pierwszą siedzibą miała być Bazylea.

Głosowanie w Zgromadzeniu miało uwzględniać kryterium narodowościowe – każdej grupie narodowej (francuskiej, niemieckiej, włoskiej, hiszpańskiej) przysługiwał jeden głos. O stanowisku danej grupy miało przesądzać głosowanie, w którym decydowałaby wola większości jej członków. Każdy z władców dysponowałby jednym głosem i wszyscy byliby sobie równi.

Oprócz Zgromadzenia miała powstać Rada złożona z książąt oraz międzynarodowy trybunał, którego członkowie mieli zostać wyłonieni przez Zgromadzenie. Uprawnienia sądownicze przysługiwałyby Zgromadzeniu, którego jurysdykcja miała się rozciągać na władców i ich poddanych.
Organ ten planowano wyposażyć we własne herby, pieczęć i publiczną kasę.

W celu prawidłowego funkcjonowania Zgromadzenia powinno ono dysponować własnymi urzędnikami. Istotnym uprawnieniem, jakie przyznano Związkowi, było decydowanie o wojnie i pokoju kosztem jego poszczególnych członków, którzy jednocześnie mieli wyrzec się możliwości prowadzenia ze sobą wojen, zaś wzajemne spory przedkładać organom Związku.