"Poetka, której prozatorski debiut, ma w sobie liryzm i piękno, które pobudzają emocje i wyobraźnię czytelnika.
Strużki słów, potoki myśli, rzeki kłamstw, pokazują różnorodność i złożoność bohaterek, ich niejednoznaczne charaktery, skomplikowane relacje.
Książka jest historią o przyjaźni, samotności, akceptacji lub jej braku. Bohaterki - dwie młode dziewczyny - poszukują swojej tożsamości, dróg, którymi chciałyby podążać. Ich przyjaźń bywa szorstka, pełna napięć, niezrozumienia i zmarnowanych chwil. Ma kilka odcieni szarości, które pozwalają dowolnie interpretować ich wybory życiowe. To książka, w której można odnaleźć kawałek nastoletniej siebie.
Polecam, Beata z Wypożyczalni dla Dorosłych
Maria Halber w 2024 roku otrzymała za nią Nagrodę Conrada, za najlepszy debiut prozatorski".
