Oleśnicka aktywistka o strajku okupacyjnym w PCK i sytuacji na granicy z Białorusią

"Myślę sobie – „dzień jak co dzień”. Idę do pracy. Myślę o Polsce i o tym, co się w niej dziś zmieni.

Zawsze przechodzę pod siedzibą PCK – jedynej organizacji, która podczas stanu wyjątkowego na granicy polsko-białoruskiej może i powinna czynić pomoc. Czynić dobro.

15 dzielnych osób jest w środku tego budynku i prowadzi strajk. Dwie kolejne spotkałam przed nim. Popłakałam się, gdy rozmawiały z dziennikarką o tym, co dzieje się w Usnarzu.

I cieszę się. Cieszę się, że ta grupa nie pozostaje bierna wobec doniesień o kolejnych śmierciach.

Wesprzyjcie ich, proszę. Wspierajcie też Grupę „Granica”.  To nasz moralny obowiązek".