Ministranci modlili się i grali w piłkę

Ciura, ciura pogard.  osoba o podrzędnej pozycji społecznej, mało znacząca i lekceważona

I co z tego długiego wpisu wynika? Odp. Co mnie interesuje w jakim sosie duszą się księża katoliccy. Kogo to obchodzi kowalski, no może niedojdę emigranta w Szwecji.

Zbyniu, dzisiaj nikt nie jest w stanie przetrawić tak długich wynurzeń. To flaki w oleju.

@Jan. A ty demagogu i kłamco nadal twierdzisz, że Szwecja importuje z Polski węgiel aby wytwarzać prąd ? Wysłałem do redakcji zdjęcia nowego stanowiska do ładowania elektryków. Tylko w jednym miejscu jest 20 stanowisk. Do tego praktycznie każda stacja paliw w Ovik ma już stanowisko do ładowania elektryków. Oleśnica jest 30-40 lat za Ovik.

Związek Wojujących Bezbożników (ros. Союз воинствующих безбожников, Sojuz woinstwujuszczich biezbożnikow) – organizacja propagująca ateizm, powstała w Związku Radzieckim 7 lutego 1925 roku jako Liga Bezbożników (od roku 1929 pod nazwą Związek Wojujących Bezbożników). Organizacja była narzędziem Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików), w walce z religią i kościołami. Jest odpowiedzialna za stosowanie przemocy w celu zwalczania różnych grup wyznaniowych, denuncjowanie osób wierzących, niszczenie obiektów sakralnych, profanację miejsc pochówku (głównie cmentarzy) oraz przedmiotów kultu religijnego i organizowanie karnawałów antyreligijnych. Ateizm był jednym z głównych elementów ideologii komunistycznej, zmierzającej między innymi do zlikwidowania religii. Na czele Związku stał Jemieljan Jarosławski (właściwie Miniej Izrailewicz Gubelman). Organizacja od początku ściśle współpracowała najpierw z OGPU, a następnie z NKWD. Wydawała pisma ateistyczne „Bezbożnik”, „Nauka i Życie” oraz „Antyreligioznik” w których między innymi głoszono tezę, iż rozwój nauki przyczyni się do upadku wszelkich religii i triumfu rewolucji.

"Pan jest mojem oświeceniem, Pan jest mojem wybawieniem, Kogóż się więc boję? Pan Bóg się mną opiekuje, On me życie utrzymuje, Komuż nie dostoję? Choć się do mnie przybliżają, I na me życie czyhają, Którzy mi chcą szkodzić; A nieprzyjaciele moi Choć mnie trapią w złości swojej Chcąc w serce ugodzić; Oni padli i pomdleli, W swoich złościach poginęli, Ja nietknięty stoję (...)". | Dominus illuminatio mea (Pan moim światłem) – psalm 27 — dewiza Uniwersytetu Oksfordzkiego.

Oj @Spirytus ... Kolejna blokada ? Nie zdążyłem przeczytać.